اصطلاحِ «موسیقی آسانسور» در ایام گذشته استفادهای معمولی داشت. همه میفهمیدند که این اصطلاح به موسیقی به ظاهر بیاهمیتی اشاره دارد که برای پسزمینهها طراحی شده تا بیمعنی و بیاثر بودن آن را توصیف کند. اما تحقیقات غیررسمی نشان میدهد که موسیقی آسانسور تقریباً از چشم مردم ناپدید شده است.
تاریخچهای از موسیقی آسانسور
نمیتوانیم اولین آسانسوری که موسیقی داشت را شناسایی کنیم. اما نقطه عطف شهرت این موسیقی با افتتاح برج 102 طبقه ای امپایر استیت بود. برجی که برای بلندترین مسیر عمودی تاریخ تا آن زمان موسیقی را به آسانسورها منتقل کرد. سال ۱۹۳۱ بود و گفته میشد که موسیقی اضافه شده به آسانسورها اضطراب مرتبط با سفر را کاهش میدهد.
اما با وجود تلفنهای همراه و اتصال مداوم، آیا واقعاً نیاز به یک آهنگ در حین سفر با آسانسور داریم؟ به نظر میآید نه. آسانسورها در حال از دست دادن موسیقی خود هستند.
نتایج یک نظرسنجی در توییتر در این ارتباط روشن و بدون ابهام بود. از مردم خواسته شد که آخرین ملاقاتشان با آسانسور را به یادآوری کنند و بگویند که آیا موسیقی یا سرگرمی دیگری ارائه شده بود یا خیر. در ادامه نتایج نظرسنجی آمده است.
موسیقی در کمتر از چهار درصد از سفرهای کوتاه آسانسوری شنیده میشد. در تقریباً ده درصد از آسانسورها نیز نوع دیگری محتوای غیرموزیکال پخش میشود.
از دست دادن موسیقی در آسانسورها به چندین عامل در طول سالها برمیگردد. در زیر علل اصلی این مسئله آمده است:
تغییر سلیقهها: یکی از دلایل اصلی تغییر سلیقههای موسیقی مردم است. با تحول جامعه، ترجیحات مردم در مورد موسیقی در فضاهای عمومی تغییر کرده است. آنچه قبلاً به عنوان موسیقی آسانسور آرامبخش یا سرگرمکننده در نظر گرفته میشد، امکان دارد دیگر با مخاطبان مدرن همخوانی نداشته باشد.

پیشرفتهای فناوری: با ظهور فناوریهای شخصی مانند تلفن همراه و پخشکنندههای موسیقی قابل حمل، مردم موسیقی خود را همراه دارند. این باعث شد که نیاز به موسیقی آسانسور کمتر معقول به نظر بیاید، چرا که افراد میتوانستند موسیقی مورد علاقه خود را در طول سفر با آسانسور گوش کنند.
نگرانیهای آلودگی صوتی: در برخی مناطق، نگرانیهایی در مورد آلودگی صوتی و تأثیر موسیقی پسزمینه مداوم بر روی رفاه افراد وجود داشته است. این موجب کاهش استفاده از موسیقی آسانسور به منظور حفظ جوی آرامتر شده است.
هزینه و نگهداری: پخش موسیقی پسزمینه در آسانسورها نیاز به سیستمهای صوتی، نگهداری و هزینههای مربوط به حقوق موسیقی دارد. برخی از مالکان و اپراتورهای ساختمانها ممکن است تصمیم به کاهش این هزینهها با حذف موسیقی آسانسور بگیرند.
سفارشیسازی: سیستمهای آسانسور جدید امکان سفارشیسازی بیشتری را فراهم میکنند. مسافران اکنون میتوانند موسیقی یا گزینههای سرگرمی خود را انتخاب کنند، مانند بروزرسانیهای خبری یا نمایشهای دیجیتال، که نیاز به موسیقی آسانسور را کمتر میسازد.
تغییر نقش آسانسورها: آسانسورها دیگر فقط دستگاههای حمل و نقل کاربردی نیستند. بسیاری از آسانسورهای مدرن با صفحههای نمایش، پنلهای لمسی یا ویژگیهای تعاملی دیگر از این قبیل تجهیز شدهاند که مسافران را به روشهای مختلف جذب میکنند و نیاز به موسیقی پسزمینه را کمتر میکنند.
تغییرات مناطق: تمایلات به موسیقی آسانسور در مناطق مختلف متفاوت بوده است. برخی کشورها یا فرهنگها ترجیح میدهند موسیقی آسانسور را حفظ کنند، در حالی که دیگران از آن دور شدهاند.
به طور کلی، کاهش موسیقی آسانسور نمایانگر تغییرات گستردهتر در معیارهای اجتماعی، پیشرفتهای فناوری و تغییر ترجیحات در فضاهای عمومی است. اگرچه موسیقی آسانسور هنوز هم در برخی مناطق یافت میشود، اما پراکندگی آن در بسیاری از مناطق کاهش یافته است.